Poczucie wartości, pewność siebie i asertywność- siła charakteru

Siła charakteru to styl życia. Można to wyćwiczyć i tak jak w każdej innej dziedzinie wymaga to wprowadzenia jakiś zmian do życia.
Moim zdaniem na siłę charakteru, to jak ludzie Cię będę traktować i jakie Twoje zdanie ma znaczenie wpływają 3 elementy : pewność siebie, poczucie wartości i asertywność (umiejętność mówienia "nie" z poszanowaniem praw innych). Te cechy są z sobą silnie powiązane. Ktoś nie pewny siebie nie będzie asertywny ani nie może mieć poczucia wartości. Jeśli chcesz na jedną z tych cech popracować to pracuj na tymi 3 - da Ci to lepsze i trwalsze efekty. Najmocniej skup się na poczuciu wartości - ono jest kluczowe i ono jest źródłem pewności siebie i asertywności.
Pierwszy element - poczucie wartości. Wmawianie sobie, że zasługujesz na to, co najlepsze to zwykłe puste wywyższanie się. Nie wmawiaj sobie nigdy kłamstw i tego, co ma dać Ci jakieś fałszywe poczucie wyższości. W Internecie znajdziesz dużo informacji. Większość tych porad ma Ci przynieść krytkotrwałe, ale natychmiastowe efekty. Zależy Ci na takim maskowaniu problemu?
By trwale i fundamentalnie pozbyć się niskiego poczucia wartości zadbaj o kilka rzeczy:
- Twoje emocje. Depresyjna muzyka, monotonia i rutyna, pośpiech i odmawianie sobie nawet najmniejszych przyjemności... Służy Ci to?
Gdy napadną Cię smutne myśli spróbuj je spisać. Potem rozpraw się z nimi. Są to wyrzuty sumienia? Chłopak Cię rzucił? To jest przeszłość. Poukładaj siebie, stań w wprawdzie, przyznaj się do swoich błędów, rozróżnij, które oskarżenia były bezpodstawne, zweryfikuj zakazy z przeszłości i wybacz sobie. Odetchnij. Jesteś wolny/a. Od dziś, gdy przeszłość zapuka do Twych drzwi nie otwieraj - co nowego może Ci powiedzieć?
Ostatnia uwaga co do emocji. Są one potrzebne, zaakceptuj je, ale nie podejmuj na ich podstawie decyzji. Najpierw je przeżyj potem pomyśl - nie zawsze oczywiście jest na to czas i wtedy pierwszeństwo ma rozum.
-znajomi. Doceń bliskich, zdystansuj się od osób niepewnych, a jak ktoś Cię nie szanuje to nie zniknie z Twojego życia. Znajomi to nie przyjaciele, a koleżanka to nie siostra. Traktuj każdego zgodnie z tym, kim jest. To da Ci poczucie kontroli nad życiem.
- nazywaj rzeczy po imieniu i zwracaj uwagę na to, jakie korzyści i straty ponosisz, nazywaj brak szacunku po imieniu i pozwalaj na odkładanie ważnych rozmów na bok. Poczucie wartości najlepiej kształtują dobrze podjęte decyzje. Nazywając biały szarym nigdy nie będziesz zdecydowany/a.
- zadbaj o siebie, o swoje sprawy i o swoje otoczenie. Wprowadź samodyscypilnę. Co tydzień posprzątaj, załatwiaj sprawy na bierząco, zadbaj o wygląd, wyrzuć stare rzeczy, znajdź hobby, poczuj się dobrze w własnym ciele. Bez samodyscypliny nie powstaniesz z niskiego poczucia wartości. Każdy, kto zaczął ćwiczyć to mówi - najpierw praca potem efekty i satysfakcja. Zauważ, że ćwiczenia kształtują charakter i poprawiają samopoczucie - dają satysfakcję.
- zaplanuj dobrze czas. W nudzie rodzą sie niezdrowe myśli.
- dopiero na końcu pojawiają się afirmacje i to wszystko o czym pisze się w Internecie. To działa, gdy jest połączone z praktyką i doświadczeniami. Wiarygodniej brzmi "dam radę w każdej sytuacji" po posprzątaniu całego domu niż po zmarnowanym dniu, prawda?
Drugi element: pewność siebie
= poczucie wartości + pozbycie się lęków + zdrowe podejście do życia, dystans do życia i ludzi.
- to co powyżej
-przemyślenia życiowe. Złap dystans. Bogaci to tacy sami ludzie jak biedniejsi. Piękne kobiety nie koniecznie są puste - czasem mają dość przystojnych kobieciarzy i czekają na zwyklego chłopaka, a Twój szef nie wiesz z jakiej rodziny pochodzi, to też człowiek, nie bój się zapytać o zaliczkę.
- obiektywne podejście do sytuacji. Przeanalizuj każdą paralizującą Cię sytuację z kilku perspektyw (np. Twojej, drugiej osoby i osoby trzeciej - ta ostatnia ma największe znaczenie), słuchaj historii innych, rozmawiaj z ludźmi na różne tematy, słuchaj opini, z którymi się nie zgadzasz. To pomoże złapać Ci potrzebny dystans.
- praktyka czyni mistrza. Wykazuj się pewnością siebie aż wejdzie Ci to w krew.
Ostatni element: asertywność
- to co powyżej
-ustal zasady. Nie życzysz sobie by dzwonić do Ciebie po 23 - mów o tym i wyciszaj na noc telefon. Ustalcie wspólnie  w domu, kto, kiedy i co sprząta, trzymaj się swoich postanowień. To powinno dotyczyć każdej strefy Twojego życia, w której Twoim zdaniem jest potrzebna zmiana. Te małe rzeczy sukcesy zrodzą w Tobie odwagę do trudniejszych zadań takich jak rozmowa z szefem, upomnienie kogoś, że Cię wykorzystuje...
- zrozum, że nie chodzi o agresję ani o awanturowanie się o swoje. Dobre jest takie podejście: pierwsze upomnienie, drugie upomnienie z uprzedzeniem o konsekwencjach i gdy to nie zadziała - działanie. To trzyetapowe działanie jest sprawiedliwe - dajesz szansę na poprawę, ale nie dajesz sobą ani manipulować ani się wykorzystać. Tylko 2 szanse. Więcej na prawdę nie potrzeba. Jeśli ktoś nieświadomie robił coś źle to wykorzysta je, a jeśli nie ma poprawy - są konsekwencje.
- poszanowanie praw innych. Czymś innym jest komuś ubliżyć, a czymś innym upomnieć się o swoje. Zamiast powiedzieć "debilu, co robisz?" wystarczy "przestań kopać w moje krzesło", "jesteś mi winny tyle i tyle. Oddaj mi to do tego i tego dnia". Konkrety i bycie konsekwentnym. Jak ty zareagujesz, gdy rozmawiasz z kimś przez telefon nie zauważysz, że komuś to przeskadza i usłyszysz " zamknij ten ryj", a jak, gdy usłyszysz "robię coś ważnego przeszkadza mi Twoja rozmowa - pójdź rozmawiać gdzieś indziej"? Jest różnica? Nie stosuj też "kar" bez ostrzeżenia, bo wyjdziesz na osobę, która przesadza. Wyobraź sobie, że chłopak spóźnia się po raz pierwszy do swojej dziewczyny, spóźnienie to 20 min, ona nie dzwoni do niego, gdy przychodzi do domu jej już nie ma, jest na stole kartka "nie szanujesz mnie to na mnie nie zasługujesz". Kto zachował się gorzej?
-asertywność to kwestia praktyki.
To wszystko na dziś. Sądzę, że post okaże się pomocny i przydatny do przemyśleń.